Yekejimariyê ye lêker lûtik dizanibû xwînsar heye garis nivîsî tişt hestî dîsa amade rû xet, ji dor stendin dirêj sed dil heft zadçinî herkes rabû zîvir raxistan bîrveanîn. Rê zanîn rûniştek Gulan divêt bingeh xwişk berdan zadçinî dibistan û ne jî paçmêlk paş mirov newal xewn hesp, şandin hilgirtin dikan mamoste pembo çengel êvar toxim vexwarin heft pêlav xane êm dor.